Eero Enqvist’s toneelstuk Kukunor en Unikuu (gratis vertaald: Guardians of Dreams) vindt plaats tussen twee wederzijds oorlogszuchtige gronden in het grensgebied. De centrale thema’s zijn omgaan met fysieke, mentale, reële en denkbeeldige grenzen – is het mogelijk om de grens over te steken, is het mogelijk om ondanks de grens contact te maken met een ander menselijk wezen? In het spel zijn man en vrouw gedurende zes jaar bewakers van de verschillende kanten van de grens geweest, en ze hebben geleerd om met elkaar te communiceren, ondanks het feit dat ze verschillende talen, verschillende culturen, verschillende geslachten hebben. De menselijke geest probeert te overleven in de traumatische realiteit van oorlog door een wereld van dromen te creëren en wordt in dit stuk gerealiseerd door de gedichten van Lauri Viita.
In de presentatie worden gesproken taal en gebarentaal op gelijke voet gebruikt – dezelfde rol wordt geportretteerd door een horende acteur en door een gebarentaalacteur. Ieder van ons kan een situatie herkennen waarin je iets moest kiezen of beslissen en je sprak of ruzie met jezelf … Een mens heeft vele facetten – in het spel worden deze facetten getoond via de twee acteurs. Daarom wordt de schaduwinterpretatie naar het volgende niveau gebracht: gebarentaal wordt in dit stuk gebruikt als een essentieel, onafhankelijk en artistiek expressiemiddel. De toegankelijkheid van kunst neemt toe en afzonderlijke interpretaties zijn op geen enkele manier vereist.
Kukunor ja unikuu illustreert hoe culturen naar elkaar zoeken en elkaar uitdagen, terwijl ze ook het gebruik van macht onderzoeken, evenals culturele verschillen en overeenkomsten, zowel op algemeen niveau als vanuit het individuele perspectief.